अर्थहिन दौड

जब बस आयो एउटा कुकुर त्यसको पछाडी बेस्सरी दौडदो रहेछ । भुक्दै बसलाई केही मिटर परसम्म पछ्याएप्छि थाकेर कुकुर दौडन छाड्दो रहेछ । एक दिन होइन दुई दिन होइन बस आएको देखेपछि कुकुर दौड्न झिजो मानेन । बसको पछाडी दौड्नु उसको सवैभन्दा महत्व पूर्ण र छाड्नै नहुने काम हो जस्तो अरुलाई लाग्न थाल्यो ।
दिन हप्ता महिना विते कुकुर त्यसरी नै बसको पछाडी दौडेको दौड्यै छ । सधै जसो एकद दिन पनि बस आयो कुकुर दौडी यो । तर कुकुर थाकेर फर्कने विन्दुमा नपुग्दै बस बिग्रेर बनाउनलाई रोकियो । त्यस दिन कुकुरले बसलाई भेटायो पनि । रोकिएको बसलाई चार पटक परिक्रमा गरेर कुकुर फर्कियो ।
बसलाई भेटेको भोलि पल्टदेखिु कुकुरले दौडने काम भने त्यागे छ । कुकुरले पहिलाको त्यस्तो रफ्तारमा अचानक ब्रेक लागेपछि अरु भने आश्चर्यचकित परेछन् । यसका साथीहरुले एक दिन सवै मिलेर कुकुरलाई बसको पछाडी दौड्न सुरु गर्नु र रोक्नुको कारण सोधेछन् । त्यो कुकुरले एउटा सानो सभा नै राखेर कारण खोले छ ।

उसले भन्यो 'एक दिन बस बिक्रेर बनाउनलाई रोकियो त्यस दिन मैले उसलाई भेट्टाए ।" अनि केही बेर रोकिएर फेरि भनाइ सुरु गर् यो 'भेट्दाको दिन त्यसलाई मैले न कोपर्न सके न चिथोर्न ।" दौडदै बसलाई भेट्टाउन सकेको दिन उसलाई बल्ल् हेक्का भएछ कुनै काम नआउने बस्तु प्रति म एकोरिएरु त्यसै दौडेको रहेछु ।
उसले लामो सास फेर्दै कुराको बिट मार्न खोज्यो ' त्यो बस सुरुकै दिन बिग्रेको भए त मैले बेकारमा दुःख नपाउने रहेछु ।" अझै पनि कुकुर उसको मतिलाई भन्दा पनि बसैलाई गाली गर्दै थियो । एउटा तन्नेरी छाउरो उठेर भन्यो 'छाड्देउ दाइ त्यो नबिग्रको भए तिर्मो अर्थ हिन दौडाइ वर्षे वर्षसम्म पनि कायम रहन सक्थ्यो । धन्न चाडै बिग्रेछ । म केका पछाडी किन दौडेको भन्ने थाहा नआउदा तिमीले दुःख पाएका हौ । बसले गर्दा होइन ।"