बाटो अफ्ठेरो नहासेस चाहना सवैको यही हो । समय निर्धारण गरर बाटो लागेपछि लक्ष्यमा त्यो भित्रै पुग्न पाएको जस्तो मज्जा के हुन्छ र । तर जिन्दगीमा सधै सोचे जस्तो हुँदैन । बाटोमा बाधा ब्यवधानहरु आउँछन् । यो ध्रुव सत्य हो । तर सामान्यतया बाटो अवरोध बिहिन नै रहनु पर्छ भन्ने चाहना यात्रीको हुने गर्छ । नेपालका बाटाहरु योभन्दा पृथक छन् । अनावश्यक रुपमा दलले बाटोमा ब्यवधान गर्ने परिपाटी नेपालको पहिचान झै भएको छ । यो बाहेक प्रकृतिले पनि रोक्ने छेक्ने गर्छ बाटोका यात्रुहरुलाई ।
प्रकृतिको कुरा गर्द भदौको दोस्रो साता के सुरु भएको थियो नेपालमा मध्य असारको झल्को दिने गरेर पानी परेको छ । यस्तो बेला ठाउँठाउँमा बाढी पहिरोको प्रकोप चलेको छ । यात्रा गर्दा जुन सुकै बेला रोकिनु पर्ने हुन्छ । यस्तो थाहा पाएर जाँदा पनि जाम पर्दा अत्तालिने रहेछ मन । यताबाट सानो गाडीमा सरर गएको दुम्किवास नपुग्दै जंगलमा रोकिनु परो । जंगल सकिन सकिन लाग्दा आउने सिसौंघारीको एउटा रुख बाटो छेकेर ढलेछ । अनि रोकियो गाडी ।
एउडा ट्रकमा आर्मी आए । लौ चाडै काम हुने भयो भनेको आर्मी त पर दुम्किवास खोलमा झरेको गाडी तान्न आएका रहेछन् । उनीहरु रुख फड्किदै बाटो लागे । ट्रक फर्कियो । अब के हुने हो को आउने हो बाटो खुलाउन थाहा छैन । पश्चिमबाट आएका गाडीलाई दाउन्ने पाहाडको पहिरोले रोकेको छ । रुखदेखि उता चरोमुसो केही छैन यता जंगलमा लाम लाग्यो । कमसेकम गाउँ तर्फ गाडीको लाम भएको भए बाटो खोल्न उनीहरुले चासो देखाउथे होलान त्यसो पनि भएन । बसेको दुई घण्टा हुन थाल्यो पानी मात्रै दर्किन्छ अरु कोही आउँदैनन ।
खैकसरी कताकाट को आयो रुख काट्यो अनि रोकिएको तीन घण्टापछि गाडी खुल्यो । रुख त हट्यो दाउन्नेमा पहाड नै झरे जसरी पहिरो गएको छ भन्ने खवरले मन रमाउन सकेन । गाडीमा हिडेको बेलामा म अझैसम्म लामो जाममा परेको थिइन । पहिलो पटक घण्टौं जाममा फँस्दा मन अमिलिएको थियो । एक ठाउँको जामबाट फुत्केर अर्कोमा फास्ने सम्भावना भएकाले खै जाम खुलेको भन्ने कि के भन्ने जस्तो भइरहेको थियो । यताबाट निस्केर दुम्किबास बजार पुग्दा नपुग्दै दाउन्नेमा पहिरोले रोकिएका गाडीहरुको लाम देखियो । जान सकिदैन भन्ने पक्का भयो ।
बजारभन्दा केही परेको पुलबाट राती १३ बजे बस खोलामा खसेको रहेछ । पुलको छेउको बार भत्काएर बस खोलामा मुख डोब्न पुगेको रहेछ । १६ जना यात्रु घाइते भएका रहेछन् । अरुभन्दा त्यहाँ चालकको विजोग भएको रहेछ । सवै फटाफट निस्केछन् । चालक भने च्याँपिएर भित्रै परेछन् । राती १२ बजेबाट खोलाको बाढीमा छाँटिदै र आकाशबाट परेको पानीमा चुटिदै चाकल बसेको १२ घण्टा हुँदै थियो । भएभरका मान्छेले कोशिस गर्दा पनि निकाल्न सकेका थिएनन् । चोट पटकले उसको शरीरको के हालत बनाएको थियो अड्कल काट्न गाह्रो थियो ।
दाउन्ने लौ खुल्यो रे भन्ने खवर आएप्छि गाडीमा दौडन परो । काठमाडौंबाट धनगढी गाडी लैजाँदै गरेको चालक दुर्घटनाको चोट भदौरे झरी र खहरेको बाढी सहेर जिवनसँग् संघर्ष गर्दै थियो । यस्तो बेलामा सुरक्षित भएर बााेको जाममा फसेको कुरा के को दुखद मान्नु यस्तो ठानेर गाडीमा बसियो । केही बेर गुड्न नपाउँदै दाउन्नेको सुरुकै उकालो पहिरॊले छेक्यो । तर धेरैबेर कुनु परेन डोजर आएर हटायो हामी लाग्यौ । तर हाम्रो गाडीो चालक सहित सवैको मनमा खोलामा फँसेको दुर्घटना ग्रस्त बसको चालक नाचिरहयो । पछि फर्कदा बुझेको उसको उद्धार भएछ । खुट्टा च्यापिएकोले निकाल्न गाह्रो भएको रहेछ चोट भने खासै ठुलो रहेनछ ।
प्रकृतिको कुरा गर्द भदौको दोस्रो साता के सुरु भएको थियो नेपालमा मध्य असारको झल्को दिने गरेर पानी परेको छ । यस्तो बेला ठाउँठाउँमा बाढी पहिरोको प्रकोप चलेको छ । यात्रा गर्दा जुन सुकै बेला रोकिनु पर्ने हुन्छ । यस्तो थाहा पाएर जाँदा पनि जाम पर्दा अत्तालिने रहेछ मन । यताबाट सानो गाडीमा सरर गएको दुम्किवास नपुग्दै जंगलमा रोकिनु परो । जंगल सकिन सकिन लाग्दा आउने सिसौंघारीको एउटा रुख बाटो छेकेर ढलेछ । अनि रोकियो गाडी ।
एउडा ट्रकमा आर्मी आए । लौ चाडै काम हुने भयो भनेको आर्मी त पर दुम्किवास खोलमा झरेको गाडी तान्न आएका रहेछन् । उनीहरु रुख फड्किदै बाटो लागे । ट्रक फर्कियो । अब के हुने हो को आउने हो बाटो खुलाउन थाहा छैन । पश्चिमबाट आएका गाडीलाई दाउन्ने पाहाडको पहिरोले रोकेको छ । रुखदेखि उता चरोमुसो केही छैन यता जंगलमा लाम लाग्यो । कमसेकम गाउँ तर्फ गाडीको लाम भएको भए बाटो खोल्न उनीहरुले चासो देखाउथे होलान त्यसो पनि भएन । बसेको दुई घण्टा हुन थाल्यो पानी मात्रै दर्किन्छ अरु कोही आउँदैनन ।
खैकसरी कताकाट को आयो रुख काट्यो अनि रोकिएको तीन घण्टापछि गाडी खुल्यो । रुख त हट्यो दाउन्नेमा पहाड नै झरे जसरी पहिरो गएको छ भन्ने खवरले मन रमाउन सकेन । गाडीमा हिडेको बेलामा म अझैसम्म लामो जाममा परेको थिइन । पहिलो पटक घण्टौं जाममा फँस्दा मन अमिलिएको थियो । एक ठाउँको जामबाट फुत्केर अर्कोमा फास्ने सम्भावना भएकाले खै जाम खुलेको भन्ने कि के भन्ने जस्तो भइरहेको थियो । यताबाट निस्केर दुम्किबास बजार पुग्दा नपुग्दै दाउन्नेमा पहिरोले रोकिएका गाडीहरुको लाम देखियो । जान सकिदैन भन्ने पक्का भयो ।
बजारभन्दा केही परेको पुलबाट राती १३ बजे बस खोलामा खसेको रहेछ । पुलको छेउको बार भत्काएर बस खोलामा मुख डोब्न पुगेको रहेछ । १६ जना यात्रु घाइते भएका रहेछन् । अरुभन्दा त्यहाँ चालकको विजोग भएको रहेछ । सवै फटाफट निस्केछन् । चालक भने च्याँपिएर भित्रै परेछन् । राती १२ बजेबाट खोलाको बाढीमा छाँटिदै र आकाशबाट परेको पानीमा चुटिदै चाकल बसेको १२ घण्टा हुँदै थियो । भएभरका मान्छेले कोशिस गर्दा पनि निकाल्न सकेका थिएनन् । चोट पटकले उसको शरीरको के हालत बनाएको थियो अड्कल काट्न गाह्रो थियो ।
दाउन्ने लौ खुल्यो रे भन्ने खवर आएप्छि गाडीमा दौडन परो । काठमाडौंबाट धनगढी गाडी लैजाँदै गरेको चालक दुर्घटनाको चोट भदौरे झरी र खहरेको बाढी सहेर जिवनसँग् संघर्ष गर्दै थियो । यस्तो बेलामा सुरक्षित भएर बााेको जाममा फसेको कुरा के को दुखद मान्नु यस्तो ठानेर गाडीमा बसियो । केही बेर गुड्न नपाउँदै दाउन्नेको सुरुकै उकालो पहिरॊले छेक्यो । तर धेरैबेर कुनु परेन डोजर आएर हटायो हामी लाग्यौ । तर हाम्रो गाडीो चालक सहित सवैको मनमा खोलामा फँसेको दुर्घटना ग्रस्त बसको चालक नाचिरहयो । पछि फर्कदा बुझेको उसको उद्धार भएछ । खुट्टा च्यापिएकोले निकाल्न गाह्रो भएको रहेछ चोट भने खासै ठुलो रहेनछ ।
No comments:
Post a Comment