पृथ्वीराजमार्ग काठमाडौंलाई बाँकी देशसँग जोड्ने मुख्य बाटो हो । यो बाटेमा गाडी कुदे भने काडमाडौंमा बसेकाहरु नेपालको अरु भुभाग जान सक्छन् अरु भुभागमा भएकाहरु काठमाडौं छिर्न सक्छन् । अस्ति असोज १ गते शुक्रबार बिहानै पाँचै बजेबाट यो बाटो ठप्प भयो । नारायणगढदेखि ५१ किलो मिटर टाढा र मुग्लिनदेखि १५ किलो मिटर पर चितवन दारेचोक गाविसको फिस्लिङमा ठुला घर जत्रा ढुंगा खसेका रहेछन् जसका कारण बाटो बन्द । त्यो ठाउँमा शनिबार बिहान १० बजे पुग्दा यता मुग्लिन बजारमा गाडी बाटाभरी फिजारिएका थिए । मोटर साइकल छिराउन पनि गाह्रो । अनि मुग्लिनभन्दा अगाडीको सडकमा गाडीको लाइन मात्रै थियो । फिस्लिङ उता पनि लाइनको लर्को योभन्दा लामो भएको जानकारी प्रहरीले दिए । हज्जारौं यात्रु सडकमा अलपत्र थिए । मिडिया काठमाडौंमा सुरु भएको काँग्रेसका महाधिवेशन चिरफार गर्न केन्द्रित थियो ।
पहिरोले ३० मिटर सडक पनि छोपिएको थिएन तर त्यो पार गर्न सक्ने अवस्थाको रहेन । पहिरो झरेको ठाउँभन्दा निकै माथि पहाडबाट मान्छेहरु आवत जावत गरि रहेका थिए । बलयाहरु आँटेर मात्रै त्यो बाटो हिडेका थिए । किन भने सिम सिम पानी परेको थियो । भर नभएको बाटोमा दह्रो पाइला राख्ने ठाउँ पनि थिएन । बाटो साँधुरो र अक्करमा परेको थियो । समाउने झारहरु पनि नभएको डाँडामा पाइला खुस्किए सत्यानास । त्यसैले ज्यान हत्केलामा राख्न धेरै तयार भएका थिएनन् । पहिरो गएको १५ घण्टापछि स्काभेटर आएर ढुंगा फुटाउन थाल्यो । पहाड खन्तीले कोतरे जस्तो लाग्दथ्यो त्यो काम । त्यै पनि बाटो खुल्ला भन्ने आशा बटुवाहरुलाई लाग्न थाल्यो । सद्दे मान्छे त कुर्ला भोक प्यास खटाउला तर सद्दे मात्रै थिएनन त्यहाँ । हामी पुग्दा काडमाडौं उपचारका लागि हिडाएकी विष्णुमाया थापा एम्बुलेन्समा छटपटिएको फेला परिन त्यो बेला ।
छिर्ने छिद्र पनि नभएको बाटोमा बसेर कति कुर्नु । राती १ बजे आएको रे १० बजेसम्म कुरेर मात्रै बसेका थिए । ज्वरोले थलिएकी थापालाई पाँच दिन भरतपुरको अस्पतालमा राख्दा पनि थर्मोमिटरको पारो नओर्लिए पछि काठमाडौं दौडाइएको रहेछ । बाटो खुल्ने छाँट नदेखेपछि आफन्ते एम्बुलेन्स फर्काए । बाटो शनिबार साँझबाट एकतर्फी खूल्यो रे यो खवर देशभर फैलियो । आइतबार बिहान १० बजे फेरि फिस्लिङ लागियो । मुग्लिनदेखि सवै सफा भए छ बाटो । तर फिस्लिङ आउने आउने बेलामा फेरि देखिए गाडीको लर्को । उहि पुगेपछि थाहा भयो फेरि बाटो ठप्प भएछ । सामुन्ने हिजोको जस्तै एम्बुलेन्स थियो । हेर्दा हेर्दै तीनवटा एम्बुलेन्स जम्मा भए । सिकिस्त विरामी थिए त्यहाँ । खुलेको खवरले आएका एम्बुलेन्स बाटोको यथार्थ अवस्थालॆ अलपत्र परे । ट्राफिक प्रहरीले त भन्नु पर्ने भन्ने गुनासो गरे बुटबलबाट मुटुरोगी बृद्धलाई बोकेर आएका एम्बुलेन्स चालक नारायण सुवेदीले ।
सहरमा झगडीयाले चक्का जाम गरे भने एक एक खवर लाइव गर्न तछाड मछाड गर्छन् यहाँका एफएमहरु । त्यत्रा हज्जारौ यात्रु अलपत्र परेको बाटो बन्दको खवर स्थलगत रुपमा सायदै कसैले दिए । यहाँ एफएमहरुले बाटो खुल्यो भन्दा उता बन्द भइसकेको हुन्छ । कमसे कम एउटालाई त्यही खटाएर पलपलको खवर दिने गरेको भए विरामी बोकेका एम्बुलेन्सहरु त हानिएर जाने थिएनन् होला त्यहाँ ।
पहिरोले ३० मिटर सडक पनि छोपिएको थिएन तर त्यो पार गर्न सक्ने अवस्थाको रहेन । पहिरो झरेको ठाउँभन्दा निकै माथि पहाडबाट मान्छेहरु आवत जावत गरि रहेका थिए । बलयाहरु आँटेर मात्रै त्यो बाटो हिडेका थिए । किन भने सिम सिम पानी परेको थियो । भर नभएको बाटोमा दह्रो पाइला राख्ने ठाउँ पनि थिएन । बाटो साँधुरो र अक्करमा परेको थियो । समाउने झारहरु पनि नभएको डाँडामा पाइला खुस्किए सत्यानास । त्यसैले ज्यान हत्केलामा राख्न धेरै तयार भएका थिएनन् । पहिरो गएको १५ घण्टापछि स्काभेटर आएर ढुंगा फुटाउन थाल्यो । पहाड खन्तीले कोतरे जस्तो लाग्दथ्यो त्यो काम । त्यै पनि बाटो खुल्ला भन्ने आशा बटुवाहरुलाई लाग्न थाल्यो । सद्दे मान्छे त कुर्ला भोक प्यास खटाउला तर सद्दे मात्रै थिएनन त्यहाँ । हामी पुग्दा काडमाडौं उपचारका लागि हिडाएकी विष्णुमाया थापा एम्बुलेन्समा छटपटिएको फेला परिन त्यो बेला ।
छिर्ने छिद्र पनि नभएको बाटोमा बसेर कति कुर्नु । राती १ बजे आएको रे १० बजेसम्म कुरेर मात्रै बसेका थिए । ज्वरोले थलिएकी थापालाई पाँच दिन भरतपुरको अस्पतालमा राख्दा पनि थर्मोमिटरको पारो नओर्लिए पछि काठमाडौं दौडाइएको रहेछ । बाटो खुल्ने छाँट नदेखेपछि आफन्ते एम्बुलेन्स फर्काए । बाटो शनिबार साँझबाट एकतर्फी खूल्यो रे यो खवर देशभर फैलियो । आइतबार बिहान १० बजे फेरि फिस्लिङ लागियो । मुग्लिनदेखि सवै सफा भए छ बाटो । तर फिस्लिङ आउने आउने बेलामा फेरि देखिए गाडीको लर्को । उहि पुगेपछि थाहा भयो फेरि बाटो ठप्प भएछ । सामुन्ने हिजोको जस्तै एम्बुलेन्स थियो । हेर्दा हेर्दै तीनवटा एम्बुलेन्स जम्मा भए । सिकिस्त विरामी थिए त्यहाँ । खुलेको खवरले आएका एम्बुलेन्स बाटोको यथार्थ अवस्थालॆ अलपत्र परे । ट्राफिक प्रहरीले त भन्नु पर्ने भन्ने गुनासो गरे बुटबलबाट मुटुरोगी बृद्धलाई बोकेर आएका एम्बुलेन्स चालक नारायण सुवेदीले ।
सहरमा झगडीयाले चक्का जाम गरे भने एक एक खवर लाइव गर्न तछाड मछाड गर्छन् यहाँका एफएमहरु । त्यत्रा हज्जारौ यात्रु अलपत्र परेको बाटो बन्दको खवर स्थलगत रुपमा सायदै कसैले दिए । यहाँ एफएमहरुले बाटो खुल्यो भन्दा उता बन्द भइसकेको हुन्छ । कमसे कम एउटालाई त्यही खटाएर पलपलको खवर दिने गरेको भए विरामी बोकेका एम्बुलेन्सहरु त हानिएर जाने थिएनन् होला त्यहाँ ।
No comments:
Post a Comment