मोवाइल फोनको फाइदा अनेक

मोवाइल फोनको फाइदा भनेको खल्टीमा हाल्यो नेटवर्कले साथ दिएका ठाउँमा आएका फोन उठायो या मन लागेको नम्बर डायल गरो कुरा सुन्यो या सुनायो । सुरु सुरुमा यस्तै कामका लागि हुन्थ्यो मोवाइल फोनको प्रयोग । तर अचेल यसको कार्य क्षेत्र पनि फराकिलो भएको छ । एउटा कम्प्युटरले गर्ने धेरै कामहरु मोवाइल फोनको सेटबाट हुन थालेको छ । रेडियो विस्थापित भए मोवाइल फोन सेटका कारण । क्यामराको आवश्यकता पनि यसैबाट टार्न थालेका छन् मान्छेले । यसको मुख्य कार्य फोन त सवैले उपयोग गर्ने भए नै । तर तामिन मुग्लिन ओहर दोहर गर्ने झण्डै पाँच दर्जन विद्यार्थीले मोवाइल फोनको सेट फोन गर्न होइन कि गीत सुन्दै बाटो कटाउने साधनको रुपमा उपयोग गर्छन् ।
मुग्लिन बजार नेपालीलाई चिनाइ रहन पर्ने ठाउँ होइन । काठमाडौं जाने धेरैले मुग्लिनको भात खाएकै हुनु पर्छ । नारायणगढ बजारबाट ३६ किलो मिटर टाढा उत्तर पुर्वमा पर्ने मुग्लिन बजारबाट झण्डै डेढ घण्टा हिडेपछि पुगिन्छ तामिन गाउँ । बाटो सजिलो छैन । पातलो भए पनि जंगल छ । अनि उकालो भने जब्बर छ । सजिलो बाटो मुश्किलले पाँच प्रतिशत मात्रै होला । मुग्लिन माथिको त्यो टाँकुरामा जम्मा कक्षा पाँचसम्म पढाइ हुने एउटा प्राथामिक विद्यालय मात्रै छ । पाँच पास भएपछि विद्यार्थीहरु मुग्लिन झर्नु पर्छ छ कक्षा पढ्नलाई । अनि त्यो पट्यार लाग्दो बाटो कटाउने माध्यम बनेको छ मोवाइलमा बज्ने गीतहरु ।
चितवनमा धेरै एफएम छन् । नेपालको ४३ जिल्लामा सुनिने भनेर नथाक्ने एफएम पनि यहाँ छन् । तर विद्यार्थीहरु ओहर दोहर गर्ने त्यो पाटोमा चितवनका कुनै एफएम सुनिदैनन् । मुग्लिन चितवनमै पर्ने एउटा बस्ती हो । बरु उता पारिको गोरखा एफएम प्रष्ट सुनिन्छ उनीहरुको सेटमा । एफएमको गीत सुन्दै बाटो लाग्छन् विद्यार्थी । एफएममसधै गीत मात्रै आउँदैन त्यसैले मेमोरि कार्डको भर पर्छन् उनीहरु । छानीछानी मेमोरी कार्डमा भरेको म्युजिक बजाउँदै ओहर दोहर गर्दा बाटो कति बेला कट्छ पत्तै हुँदैन भन्छन् विद्यार्थी ।
मुग्लिनको त्रिभुवन बराहा माविमा कक्षा ७ मा पढ्ने तामिनका आकाश प्रजाले मोवाइल फोनको सेट पाइन्टको खल्तीमा छिराएका छन् । हेडफोनबाट मज्जाले गीत सुनेका छन् । उनीसँगै आएका सहपाठी प्रेम प्रजाको हेड फोन रहेनछ मज्जाले बाहिरै सुनिएको छ '....... जाउँहिड रेलैमा सरर गोरखा पल्टन ।' तामिनबाट कक्षा छदेखि १० सम्ममा पढ्न मुग्लिन झर्ने ६० जना भएको बताउँछन् आकास प्रजा । जस मध्ये आधाले मोवाइल फोनको सेट समातेको उनको भनाइ छ । त्यो फोन गर्न होइन गीत मात्रै सुन्नका लागि हो ।
कसैले त सिमकार्ड पनि राखेका हुँदैनन् भन्छन् प्रेम । सिमको ठाउँ मेमोरी कार्डले लिएको हुन्छ । अनि हेल्लो र हजुरभन्दा चल्तिका गीतहरुको आवाज गुन्जन्छ सेटहरुबाट । स्कुल पुगेपछि सवैले बिरालोले दिसा लुकाए जसरी झोलामा घुसारछन् मोवाइल सेट । 'गेटभन्दा वरै स्वीच अफ गर्छौ र राख्छौं' भन्छन् आकास । अनि जव स्कुल सकिएको लामो घण्टी बज्छ गेट बाहिर निस्केपछि मोवाइल अन हुन्छ । रिङ टोन बज्ला भन्ने छैन । कसैले पठाएर पेन्डिङमा बसेको म्यासेज डेलिभरी होला भन्ने पनि छैन । सिम कार्ड भएकाले एफएम पनि ट्युन गर्छन । हैन भने ग्यालरीमा गयो म्युजिक अप्सन दवायो । मन परेको गीत ओके गरो । फोन सेट नभएका अरु दुई चारजना पनि अघिपछि लाउँछन् । तामिन सुन्तलाको लागि प्रख्यात छ । त्यही बेचेको पैसाले बाबु आमाले किनेको मोवाइल स्कुल जाँदा छोरा छोरीको साथी भएको हो ।