चितवन माडीको अयोध्यापुरी गाविस वडा नं. ७ गणेशकुञ्जका ५० वर्षीय धनबहादुर परियारले बनाएको मादल बजाउँदै यो तिहारमा धेरैले देउसी भैलो खेल्ने छन् । उनकी ३६ वर्षीय श्रीमती गीताले बनाएका सिलौटामा मसला पिँधेर दशैं स्वादिलो बनाउने पनि कम छैनन् । तर मादल सिलौटा बनाएर गुजरा चलाउने परियारको परिवारले यो दशैंमा ठुलो पिडा बेहोर्नु प¥यो ।
दशैंको टीकाको अघिल्लो साँझ अर्थात नवमीका दिन धनबहादुरले झुण्डिएर आत्महत्या गरे । श्रीमती गीताका अनुसार साथमा पैसा नभएकाले धनबहादुरले केही दिनका लागि उधारेमा मासु खोजेका थिए । तर नगद नभइ गाउँमा कसैले मासु दिएनन् । छ केटाकेटीका पिताले दशैंको बेलामा मासुको जोहो गर्न नसकेपछि साह्रै नमिठो मानेका थिए ।
गाउँलेले बाँकी मासु नदिएपछि धनबहादुरले घरमा रहेको एउटा मादल र सिलौटो बेचे । त्यसको पैसाले ब्रोइलर कुखुरकाको एक किलो मासु र रक्सी किनेर ल्याए । आठजनाले साँझ बाँडिचुडी खाए । तर भोलिपल्ट बिहान धनबहादुर ओछ्यानमा थिएनन् । घरदेखि छुट्टै रहेको खाना पकाउने गरेको छाप्रोमा उनी झुण्डिएको अवस्थामा फेला परे ।
अयोध्यापुरी गाविसका पुर्व अध्यक्ष नारदमणि पौडेलका अनुसार धनबहादुर जस्तो विपन्न व्यक्ति पुरै अयोध्यापुरीमा सायदै अरु कोही छ । ‘धनबहादुरले आत्महत्या गरेको सुनेपछि मैले पनि के भएर त्यसो गरे होलान् भन्ने बुझे । उधारोमा मासु नपाउँदा खिन्न हुँदै सुतेका थिए रे । भोलि पल्ट मृत फेला परेछन्’ पौडेलले भने ।
धनबहादुर चितवनको लोथरबाट १५ वर्षअघि गणेशकुञ्जको ऐलानी जग्गामा आएर सामान्य छाप्रो बनाएर बसेका थिए । उनका चार श्रीमती रहेका थिए । दुईजना उनलाई छाडेर अन्यत्रै गए । एकजनाको निधन भयो । अहिलेसाथमा गीता थिइन् । गीताको कोखबाट जन्मेका पाँचजना सन्तानसहित उनको परिवारमा अहिले छजना छोरा छोरी थिए ।
सवैभन्दा जेठो सन्तान छोरी हुन् जो १२ वर्षकी छन् । ‘गुजरा चलाउन साह्रै धौ थियो । दशैंमा राम्रोसँग मासु खान नपाउँदा उसले विरक्तिएर ज्यान फालेका देखिन्छ’ पौडेलले भने । गीताका अनुसार धनबहादुरले खसीको नभएर राँगाको मासु किन्न खोजेका थिए । परिवारलाई भरपेट पुग्ने मासुका लागि १५ सय रुपैयाँ भए पुग्दथ्यो ।
तर धनबहादुरले त्यो १५ सय रुपैयाँ जोगाड गर्न सकेनन् । दशैंमा उधरो मासु प्रया पाइदैन । भरतपुर ठोरी हुलाकी सडकमा पर्ने माडीको टमटा बजारदेखि पैदल हिडेर डेढ घण्टामा पुगिन्छ धनबहादुरको घरमा । त्यहाँबाट पोष्टमार्टमा गर्न उनको लाश ५३ किलो मिटर टाढा भरतपुर अस्पताल ल्याउनु पर्ने भयो ।
लाश पोष्टमार्टमका लागि लैजान र गाउँमा ल्याउनका लागि चाहिने खर्चको जोहो भने गाउँलेले गरे । ‘गाविस कार्यालयले चार हजार रुपैयाँ, मध्यवर्ती उपभोक्ता समितिले दुई हजार र स्थानीयले पाँच हजार रुपैयाँ उठाएर लाश पोष्टमार्टम गर्नेका लागि भरतपुर लैजाने र त्यसपछि गाउँमा लाश ल्याउने खर्च जुटाएका थियौं’ अयोध्यापुरी गाविसका पुर्व अध्यक्ष पौडेलले भने ।
दशैंको टीकाको अघिल्लो साँझ अर्थात नवमीका दिन धनबहादुरले झुण्डिएर आत्महत्या गरे । श्रीमती गीताका अनुसार साथमा पैसा नभएकाले धनबहादुरले केही दिनका लागि उधारेमा मासु खोजेका थिए । तर नगद नभइ गाउँमा कसैले मासु दिएनन् । छ केटाकेटीका पिताले दशैंको बेलामा मासुको जोहो गर्न नसकेपछि साह्रै नमिठो मानेका थिए ।
गाउँलेले बाँकी मासु नदिएपछि धनबहादुरले घरमा रहेको एउटा मादल र सिलौटो बेचे । त्यसको पैसाले ब्रोइलर कुखुरकाको एक किलो मासु र रक्सी किनेर ल्याए । आठजनाले साँझ बाँडिचुडी खाए । तर भोलिपल्ट बिहान धनबहादुर ओछ्यानमा थिएनन् । घरदेखि छुट्टै रहेको खाना पकाउने गरेको छाप्रोमा उनी झुण्डिएको अवस्थामा फेला परे ।
अयोध्यापुरी गाविसका पुर्व अध्यक्ष नारदमणि पौडेलका अनुसार धनबहादुर जस्तो विपन्न व्यक्ति पुरै अयोध्यापुरीमा सायदै अरु कोही छ । ‘धनबहादुरले आत्महत्या गरेको सुनेपछि मैले पनि के भएर त्यसो गरे होलान् भन्ने बुझे । उधारोमा मासु नपाउँदा खिन्न हुँदै सुतेका थिए रे । भोलि पल्ट मृत फेला परेछन्’ पौडेलले भने ।
धनबहादुर चितवनको लोथरबाट १५ वर्षअघि गणेशकुञ्जको ऐलानी जग्गामा आएर सामान्य छाप्रो बनाएर बसेका थिए । उनका चार श्रीमती रहेका थिए । दुईजना उनलाई छाडेर अन्यत्रै गए । एकजनाको निधन भयो । अहिलेसाथमा गीता थिइन् । गीताको कोखबाट जन्मेका पाँचजना सन्तानसहित उनको परिवारमा अहिले छजना छोरा छोरी थिए ।
सवैभन्दा जेठो सन्तान छोरी हुन् जो १२ वर्षकी छन् । ‘गुजरा चलाउन साह्रै धौ थियो । दशैंमा राम्रोसँग मासु खान नपाउँदा उसले विरक्तिएर ज्यान फालेका देखिन्छ’ पौडेलले भने । गीताका अनुसार धनबहादुरले खसीको नभएर राँगाको मासु किन्न खोजेका थिए । परिवारलाई भरपेट पुग्ने मासुका लागि १५ सय रुपैयाँ भए पुग्दथ्यो ।
तर धनबहादुरले त्यो १५ सय रुपैयाँ जोगाड गर्न सकेनन् । दशैंमा उधरो मासु प्रया पाइदैन । भरतपुर ठोरी हुलाकी सडकमा पर्ने माडीको टमटा बजारदेखि पैदल हिडेर डेढ घण्टामा पुगिन्छ धनबहादुरको घरमा । त्यहाँबाट पोष्टमार्टमा गर्न उनको लाश ५३ किलो मिटर टाढा भरतपुर अस्पताल ल्याउनु पर्ने भयो ।
लाश पोष्टमार्टमका लागि लैजान र गाउँमा ल्याउनका लागि चाहिने खर्चको जोहो भने गाउँलेले गरे । ‘गाविस कार्यालयले चार हजार रुपैयाँ, मध्यवर्ती उपभोक्ता समितिले दुई हजार र स्थानीयले पाँच हजार रुपैयाँ उठाएर लाश पोष्टमार्टम गर्नेका लागि भरतपुर लैजाने र त्यसपछि गाउँमा लाश ल्याउने खर्च जुटाएका थियौं’ अयोध्यापुरी गाविसका पुर्व अध्यक्ष पौडेलले भने ।
म एडम्स KEVIN, Aiico बीमा plc को एक प्रतिनिधि, हामी भरोसा र एक ऋण बाहिर दिन मा व्यक्तिगत मतभेद आदर। हामी ऋण चासो दर को 2% प्रदान गर्नेछ। तपाईं यस व्यवसाय मा चासो हो भने अब आफ्नो ऋण कागजातहरू ठीक जारी हस्तांतरण ई-मेल (adams.credi@gmail.com) गरेर हामीलाई सम्पर्क। Plc.you पनि इमेल गरेर हामीलाई सम्पर्क गर्न सक्नुहुन्छ तपाईं aiico बीमा गर्न धेरै स्वागत छ भने व्यापार वा स्कूल स्थापित गर्न एक ऋण आवश्यकता हो (aiicco_insuranceplc@yahoo.com) हामी सन्तुलन स्थानान्तरण अनुरोध गर्न सक्छौं पहिलो हप्ता।
ReplyDeleteव्यक्तिगत व्यवसायका लागि ऋण चाहिन्छ? तपाईं आफ्नो इमेल संपर्क भने उपरोक्त तुरुन्तै आफ्नो ऋण स्थानान्तरण प्रक्रिया गर्न
ठीक।